Ας μιλήσουμε στους Νέους

Πολλοί από μας, καθώς διανύουμε τις προσωπικές και συλλογικές μας διαδρομές, επιλέγουμε και υιοθετούμε ένα κώδικα επικοινωνίας, που, με μικρές παραλλαγές ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε, εξυπηρετεί τις ανάγκες της καθημερινής μας επιβίωσης.
Στο επαγγελματικό μας περιβάλλον, την οικογένεια, τον κοινωνικό και φιλικό μας περίγυρο χρησιμοποιούμε κατά κανόνα τον ίδιο τρόπο επικοινωνίας, που έχουμε διαμορφώσει σταδιακά, μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα της γενιάς μας, την οικογένεια, το επαγγελματικό, το πολιτιστικό και το κοινωνικό μας περιβάλλον. Επικοινωνούμε προφορικά και έμπρακτα. Με το λόγο, γραπτό και προφορικό, την παρουσία, τις στάσεις και τη συμπεριφορά.
Διαπιστώνουμε όμως συχνά, ιδίως όταν βρισκόμαστε ανάμεσα σε νέους ανθρώπους, ηλικίας 20 – 25 ετών, ότι η ικανότητα μας για αποτελεσματική επικοινωνία μειώνεται, συναντά εμπόδια, δυσπιστία, ή, το χειρότερο, επιείκεια και συγκατάβαση.
Διαπιστώνουμε ακόμη ότι ο πιο δύσκολος τομέας επικοινωνίας, αυτός στον οποίο η συγκατάβαση γίνεται σχεδόν κανόνας, είναι ο τομέας που αφορά στην Πολιτική.
Διαπιστώνουμε ότι όταν θέλουμε να μιλήσουμε στους νέους για πολιτική, τα επιχειρήματα αδυνατίζουν, η κοινή λογική ανατρέπεται, η ιστορική αναφορά αμφισβητείται, και ο λόγος μας γίνεται κενός, ξύλινος, διδακτικός.
Γιατί συμβαίνει αυτό?
Μήπως γιατί ξεχνάμε ότι η κρίση, η αντίληψη και οι κώδικες επικοινωνίας των νέων ανθρώπων διαμορφώνεται με εισροές πολύ διαφορετικές από τις δικές μας?
Ας ξεπεράσουμε λοιπόν το διδακτικό – πατρικό μας ύφος και ας θυμηθούμε ότι οι νέοι άνθρωποι δημιουργούν και αναγνωρίζουν αξίες με κριτήρια διαφορετικά από τα δικά μας. Δημιουργούν και χρησιμοποιούν άλλους κώδικες επικοινωνίας. Υποκινούνται με κίνητρα διαφορετικά από τα δικά μας. Όταν όμως κινητοποιούνται, η δύναμη τους μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μιλήσουμε στους νέους: Χρησιμοποιώντας τις δικές τους αξίες και τους δικούς του κώδικες.
Ας δώσουμε προτεραιότητα στις πράξεις και όχι στα λόγια. Ας αφήσουμε κατά μέρος το διδακτικό ύφος και ας δείξουμε με τη στάση και τη συμπεριφορά μας τι πιστεύουμε. Ας αποδείξουμε με τις πράξεις μας ότι οραματιζόμαστε το μέλλον, καταπιανόμαστε με πράγματα που αγαπάμε και όχι που πρέπει να γίνουν, ότι έχουμε πάθος και λαχτάρα για τη ζωή, και τότε, σιγά - σιγά θα βρούμε τους νέους δίπλα μας.
Είναι καιρός να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας, τους μαθητές μας, τους φοιτητές μας, τους νέους συναδέλφους μας, και να τους πείσουμε ότι:

Ελευθερία
Σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα να γευόμαστε τα δικαιώματά μας, να κατοχυρώνουμε τις δημοκρατικές μας λειτουργίες, να μην μας χειραγωγούν σε ατομικό ή σε συλλογικό ή εθνικό επίπεδο. Ελευθερία για τους νέους, αλλά και για την κοινωνία γενικότερα, σημαίνει ότι εξασφαλίζουμε οι προϋποθέσεις ώστε να μπορεί ο καθένας να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του.
Κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και ίση μεταχείριση.
Σημαίνει ότι οι φυσικές διαφορές και οι διαφορές που προκύπτουν από την κοινωνική ή οικονομική θέση ή προέλευση, δεν θα γίνουν δεσμώτες για το μέλλον οποιουδήποτε πολίτη, για τα παιδιά και τα εγγόνια του. Οι κοινωνικοί δρόμοι θα είναι ανοικτοί για όποιον έχει ταλέντο, όποιον είναι εργατικός, για όποιον έχει τη θέληση να προσφέρει.
Αλληλεγγύη.
Προκύπτει από την πίστη ότι έχουμε όλοι μια κοινή προοπτική. Είναι η αρχή της ανθρωπιάς. Η αρχή ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αυτό που έχει ο άλλος ανάγκη από μας. Η αρχή ότι νοιαζόμαστε για όλους και για τα πάντα.
Αυτές οι τρεις είναι οι τρεις βασικές αξίες που διατύπωσε ο Γιώργος Παπανδρέου για το νέο ΠΑΣΟΚ.
Αυτές τις αρχές καλούμε τους νέους να μοιραστούν μαζί μας, για να χτίσουμε μαζί τη νέα συλλογική συνείδηση που θέλει η κοινωνία μας, που θέλουμε στο ΠΑΣΟΚ, για να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ για τους νέους σήμερα, είναι:
Ας εργαστούμε όλοι για μια νέα κοινωνική συμμαχία.
Μια συμμαχία και για τη δίκαιη κοινωνία, μια συμμαχία για τις μεγάλες αλλαγές που θέλει να γίνουν στη σύγχρονη Ελλάδα.
Μια συμμαχία ανάμεσα στα πιο πρωτοπόρα και δυναμικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και σε εκείνους, στους οποίους πρέπει να δοθούν νέες δυνατότητες.
Τη συμμαχία των δημιουργών και των αδυνάτων.
Η συμμαχία αυτή έχει ως θεμέλια:
 Την υποστήριξη του δυναμισμού των δημιουργών και τους μηχανισμούς αναδιανομής του πλούτου υπέρ των αδυνάτων.
 Τη συστηματική πολιτική υπέρβασης των αποκλεισμών.
 Την κατάργηση κάθε εμποδίου στην κοινωνική κινητικότητα.
Πολιτικά, αυτή η συμμαχία στρέφεται ενάντια στο συντηρητισμό και τον υπερεθνικισμό, ενάντια στο ρατσισμό και σε κάθε πολιτική αποκλεισμού.
Ας πείσουμε τους νέους μας ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη, προοδευτική, πραγματικά σοσιαλιστική κοινωνία.