17 Σεπτέμβρη - 11 Νοέμβρη 2007 ....

Από το βράδυ της 16 Σεπτέμβρη μέχρι και σήμερα , μίαμιση μέρα πριν την 11 Νοέμβρη , μερικοί που συμμετέχουμε σ΄αυτήν εδώ την Λέσχη ζήσαμε έντονες δημιουργικές στιγμές κοινωνικής και πολιτικής ζύμωσης.
Μιάς πολιτικής ζύμωσης που είχε πάντα σαφείς αναφορές στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές αξίες του κινήματος και στις παρακαταθήκες του ιδρυτή του Α.Παπανδρέου.
Ζητήσαμε και ζητάμε με ένταση και πάθος την επανάκτηση των σχέσεων του γνήσιου και καθαρού προσώπου του ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του αξιοπιστία και με τον σαφή πατριωτικό του χαρακτήρα.
Ζητήσαμε και ζητάμε την επανενεργοποίηση των κοινωνικών αντανακλαστικών του κινήματος.
Ζητήσαμε και ζητάμε την επανεμφάνιση των κοινωνικών ευαισθησιών του και την εναρμόνιση λόγων και έργων.
Ζητήσαμε και ζητάμε τη διαμόρφωση και φυσικά την εφαρμογή ενός κοινωνικού προγράμματος που να αγκαλιάζει πραγματικά την ρασοκοκκαλιά του κινήματος , τους εργάτες- τους αγρότες - τους μισθωτούς - τους συνταξιούχους - τους μικρομεσαίους.Αυτή η ραχοκοκκαλιά ήταν διαχρονικά και η αδιασάλευτη ιδεολογική-πολιτική και ιστορική βάση της σοσιαλιστικής παράταξης.
Ζητήσαμε και ζητάμε να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ η παράταξη του οράματος , της έμπνευσης , της πίστης στην νεολαία , της ενεργούς και διαρκούς συμμετοχής , να ξαναγίνει η παράταξη που θα καταπολεμά την ανεργία σαν μιά "κοινωνική ανηθικότητα" όως την χαρακτήριζε ο Α.Παπανδρέου.
Ζητήσαμε και ζητάμε να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ αυτή η πολική δύναμη η βαθιά λαική , η επίμονα αγωνιστική , η αταλάντευτα πατριωτική με όραμα και πράξη τον δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Ζητήσαμε και ζητάμε την πολιτική μετουσίωση του σοσιαλισμού στην κοινωνία και στις δράσεις της.
Να ξαναγίνει το κίνημα λαού που θα αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλεσθέντων δικαιωμάτων και την διάσωση όσων έχουν απομείνει.
Να ξαναγίνει το κίνημα που θα προστατεύει το δικαίωμα στην εργασία και θα εξουδετερώνει το αίσθημα ανασφάλειας που διατρέχει όλο το εργατικό δυναμικό της χώρας.Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εξάρτηση από την βιοτική ανάγκη και θα πρέπει το κίνημα-κόμμα να απαλλάξει τον πολίτη από τα βιοτικά του προβλήματα.
Στην κοινωνία της αφθονίας που ζούμε , ο αποκλεισμός από τα αγαθά του υλικού και πνευματικού αποκλεισμού είναι η χειρότερη μορφή δουλείας.Μιά δουλεία που αγγίζει σημαντικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας... ανεπίτρεπτο.Η ουσιώδης διαφορά του σοσιαλισμού από τον φιλελευθερισμό δεν είναι τα περίπλοκα οικονομικά συστήματα και θεωρίες , είναι η κοινωνική πολιτική.Και η κοινωνική πολιτική στο ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να γίνεται με αποσπασματική αντιμετώπιση της συγκυρίας... πρέπει να είναι συνεχής και αδιάσπαστη .
Προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε τις ιδεολογίες και να αποτρέψουμε τη αποιδεολογικοποίηση του κινήματος.Να μη το περιορίσουμε στην διαχειριστική του δυνατότητα, κάτι που θα ήταν μιά απλοική και έυκολη προσέγγιση του προβλήματος.
Αφού προσδιορίσαμε τα ζητούμενα και τα εκθέσαμε γραπτά , συνεχίσαμε ερευνώντας και τους διαδρόμους που θα μας οδηγούσαν στην επίτευξη των στόχων μας.
Χωρίς επιθετικότητες και χωρίς αποκλεισμούς ξαναβρήκαμε την "συντροφική " μας αγάπη και ξανασυστηθήκαμε και πάρα πολλές φορές αναρωτήθηκα πραγματικά...που βρισκόμασταν τόσοι πολλοί και δεν είχαμε ξαναμιλήσει?
Πως τα καταφέραμε τόσο καλά και τόσο πολλά χρόνια και δεν συναντηθήκαμε ποτέ?
Πως τα καταφέραμε και ναρκωθήκαμε και θεωρήσαμε ότι επιτελούμε το καθήκον της ψήφου και μάλιστα της βαριεστημένης και άνευρης ψήφου κάθε 4 χρόνια?
Με βασάνιζαν όλην αυτήν την περίοδο τόσο απλά και όμως τόσο δυσαναπάντητα ερωτήματα και τώρα που κοντεύουμε την 11 Νοέμβρη αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που μιλήσαμε και που προβληματιστήκαμε όλοι μαζί.
Να ευχαριστήσω και τον πρόεδρο που μας δημιούργησε την ανάγκη να εκφραστούμε και μας επανένωσε κάτω από την ομπρέλλα του σοσιαλισμού, να ευχαριστήσω και την Λέσχη που μας έδωσε την δυνατότητα να συνδιαλαγούμε...

Είμαστε και θα έιμαστε ( ευελπιστώ ) εδώ και μετά την 11 Νοέμβρη και θα προσπαθούμε μέχρι να διαδοθεί το μήνυμα ΠΑΣΟΚ - το ΄μήνυμα ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ...

Φιλικά και Συντροφικά

Μαίρη Μαντή

Εδώ θα είμαστε Μαίρη...
Πρέπει να είμαστε όλοι εδώ....

ΜΑΙΡΗ ΜΑΝΤΗ έγραψε:Από το βράδυ της 16 Σεπτέμβρη μέχρι και σήμερα , μίαμιση μέρα πριν την 11 Νοέμβρη , μερικοί που συμμετέχουμε σ΄αυτήν εδώ την Λέσχη ζήσαμε έντονες δημιουργικές στιγμές κοινωνικής και πολιτικής ζύμωσης.
Μιάς πολιτικής ζύμωσης που είχε πάντα σαφείς αναφορές στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές αξίες του κινήματος και στις παρακαταθήκες του ιδρυτή του Α.Παπανδρέου.
Ζητήσαμε και ζητάμε με ένταση και πάθος την επανάκτηση των σχέσεων του γνήσιου και καθαρού προσώπου του ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του αξιοπιστία και με τον σαφή πατριωτικό του χαρακτήρα.
Ζητήσαμε και ζητάμε την επανενεργοποίηση των κοινωνικών αντανακλαστικών του κινήματος.
Ζητήσαμε και ζητάμε την επανεμφάνιση των κοινωνικών ευαισθησιών του και την εναρμόνιση λόγων και έργων.
Ζητήσαμε και ζητάμε τη διαμόρφωση και φυσικά την εφαρμογή ενός κοινωνικού προγράμματος που να αγκαλιάζει πραγματικά την ρασοκοκκαλιά του κινήματος , τους εργάτες- τους αγρότες - τους μισθωτούς - τους συνταξιούχους - τους μικρομεσαίους.Αυτή η ραχοκοκκαλιά ήταν διαχρονικά και η αδιασάλευτη ιδεολογική-πολιτική και ιστορική βάση της σοσιαλιστικής παράταξης.
Ζητήσαμε και ζητάμε να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ η παράταξη του οράματος , της έμπνευσης , της πίστης στην νεολαία , της ενεργούς και διαρκούς συμμετοχής , να ξαναγίνει η παράταξη που θα καταπολεμά την ανεργία σαν μιά "κοινωνική ανηθικότητα" όως την χαρακτήριζε ο Α.Παπανδρέου.
Ζητήσαμε και ζητάμε να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ αυτή η πολική δύναμη η βαθιά λαική , η επίμονα αγωνιστική , η αταλάντευτα πατριωτική με όραμα και πράξη τον δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Ζητήσαμε και ζητάμε την πολιτική μετουσίωση του σοσιαλισμού στην κοινωνία και στις δράσεις της.
Να ξαναγίνει το κίνημα λαού που θα αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλεσθέντων δικαιωμάτων και την διάσωση όσων έχουν απομείνει.
Να ξαναγίνει το κίνημα που θα προστατεύει το δικαίωμα στην εργασία και θα εξουδετερώνει το αίσθημα ανασφάλειας που διατρέχει όλο το εργατικό δυναμικό της χώρας.Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εξάρτηση από την βιοτική ανάγκη και θα πρέπει το κίνημα-κόμμα να απαλλάξει τον πολίτη από τα βιοτικά του προβλήματα.
Στην κοινωνία της αφθονίας που ζούμε , ο αποκλεισμός από τα αγαθά του υλικού και πνευματικού αποκλεισμού είναι η χειρότερη μορφή δουλείας.Μιά δουλεία που αγγίζει σημαντικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας... ανεπίτρεπτο.Η ουσιώδης διαφορά του σοσιαλισμού από τον φιλελευθερισμό δεν είναι τα περίπλοκα οικονομικά συστήματα και θεωρίες , είναι η κοινωνική πολιτική.Και η κοινωνική πολιτική στο ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να γίνεται με αποσπασματική αντιμετώπιση της συγκυρίας... πρέπει να είναι συνεχής και αδιάσπαστη .
Προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε τις ιδεολογίες και να αποτρέψουμε τη αποιδεολογικοποίηση του κινήματος.Να μη το περιορίσουμε στην διαχειριστική του δυνατότητα, κάτι που θα ήταν μιά απλοική και έυκολη προσέγγιση του προβλήματος.
Αφού προσδιορίσαμε τα ζητούμενα και τα εκθέσαμε γραπτά , συνεχίσαμε ερευνώντας και τους διαδρόμους που θα μας οδηγούσαν στην επίτευξη των στόχων μας.
Χωρίς επιθετικότητες και χωρίς αποκλεισμούς ξαναβρήκαμε την "συντροφική " μας αγάπη και ξανασυστηθήκαμε και πάρα πολλές φορές αναρωτήθηκα πραγματικά...που βρισκόμασταν τόσοι πολλοί και δεν είχαμε ξαναμιλήσει?
Πως τα καταφέραμε τόσο καλά και τόσο πολλά χρόνια και δεν συναντηθήκαμε ποτέ?
Πως τα καταφέραμε και ναρκωθήκαμε και θεωρήσαμε ότι επιτελούμε το καθήκον της ψήφου και μάλιστα της βαριεστημένης και άνευρης ψήφου κάθε 4 χρόνια?
Με βασάνιζαν όλην αυτήν την περίοδο τόσο απλά και όμως τόσο δυσαναπάντητα ερωτήματα και τώρα που κοντεύουμε την 11 Νοέμβρη αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που μιλήσαμε και που προβληματιστήκαμε όλοι μαζί.
Να ευχαριστήσω και τον πρόεδρο που μας δημιούργησε την ανάγκη να εκφραστούμε και μας επανένωσε κάτω από την ομπρέλλα του σοσιαλισμού, να ευχαριστήσω και την Λέσχη που μας έδωσε την δυνατότητα να συνδιαλαγούμε...

Είμαστε και θα έιμαστε ( ευελπιστώ ) εδώ και μετά την 11 Νοέμβρη και θα προσπαθούμε μέχρι να διαδοθεί το μήνυμα ΠΑΣΟΚ - το ΄μήνυμα ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ...

Φιλικά και Συντροφικά

Μαίρη Μαντή

Για τα όσα γράφεις και περιγράφεις, υπήρξαμε με κάθε μορφή, με κάθε τρόπο, δίπλα στο Γιώργο Παπανδρέου. Και θα συνεχίσουμε, γιατί ο αγώνας ξεκινά από τις 12/11. Εκεί θα δοθεί το βάρος. Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη και επίπονη. Η επόμενη μέρα μας θέλει έτοιμους να ριχτούμε στη φωτιά της οργάνωσης, της μελέτης, της κινητοποίησης, της διατύπωσης, της απεξάρτησης από το ΜΜΕ και της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Όλοι μαζί πλάσαμε το όνειρό μας για τη Νέα Αλλαγή, για το Νέο ΠΑΣΟΚ... Άρα οφείλουμε να είμαστε εκεί, περισσότερο δυνατοί και αποφασισμένοι από ποτέ.
Καλό αγώνα και με τη Νίκη...

Καλό αγώνα Γιάννη , Καλή δύναμη και ΟΛΟΙ θα είμαστε εδώ συνέχεια δίπλα στον Πρόεδρο μας και στο κόμμα μας!!!!
Αύριο δυνατά!!