Η Γάτα και τα Ποντίκια...
Σελίδα 1 από 1
Θα στηρίζατε το Γιώργο Παπανδρέου αν σε περίπτωση ήττας δημιουργήσει νέο πολιτικό κόμμα;
Η Γάτα και τα Ποντίκια...
Το βασικό, ίσως και μοναδικό, επιχείρημα των υποστηρικτών του συντρόφου Βενιζέλου σε αυτή την ιδιότυπη εσωκομματική προεκλογική εκστρατεία είναι πως μόνο ο Βαγγέλης μπορεί να κοντράρει τον Κώστα και να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Δε θα ψάξω να βρω από πού οι σύντροφοι βγάζουν αυτό το συμπέρασμα, με το οποίο διαφωνώ. Δε με απασχολεί αυτό, αλλά κάτι παραπέρα. Η πολιτική στην Ελλάδα δεν τελειώνει το 2009 ή το 10 ή το 11, όποτε γίνουν οι επόμενες εκλογές. Πρέπει να οργανωθούμε με ορίζοντα 20-25 χρόνων. Ο Καραμανλής δεν είναι ο βασικός αντίπαλός μας. Η Δεξιά είναι ο αντίπαλός μας, η πολιτική της και η νοοτροπία της. Ο Καραμανλής είναι ο εκπρόσωπος της Δεξιάς αυτή τη στιγμή, αλλά δεν θα είναι για πολύ ακόμα. Άντε μέχρι τις επόμενες εκλογές. Μετά τι; Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε τι αναζητούμε για το ΠΑΣΟΚ. Έναν αντίπαλο για τον σημερινό πρωθυπουργό ή έναν ηγέτη που θα δώσει μια μακρόπνοη προοπτική στη Δημοκρατική Παράταξη; Νομίζω ότι όλοι μέσα μας γνωρίζουμε την απάντηση. Το ΠΑΣΟΚ δεν ιδρύθηκε για να είναι διεκπεραιωτής του εκάστοτε πολιτικού καθεστώτος, αλλά για να είναι φορέας της αλλαγής και της δυναμικής που κρύβει μέσα του ο λαός.
Κλείνοντας θα μεταφέρω ένα κομμάτι από ένα ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασα πρόσφατα:
«Οι έννοιες συνεπώς που κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο σχηματίζουν το πεδίο πάνω στο οποίο διεξάγεται μια διαρκής και πάντα ενδιαφέρουσα ιδεολογική σύγκρουση, μια σύγκρουση για το ποιες αντιλήψεις επικρατούν, ποιες αντιλήψεις καθίστανται σχεδόν αυτονόητες για κάθε χρονική περίοδο, αποκτώντας έτσι το πλεονέκτημα της ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας, με την πολιτολογική και πολιτειολογική έννοια του όρου.
Η πιο συντηρητική πάντως εκδοχή για τα ζητήματα αυτά είναι αυτή που προσπαθεί να αποβάλλει κάθε στοιχείο αξιακού ή ηθικού χαρακτήρα. Αυτή που προβάλλει το δόγμα πως σημασία δεν έχει αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη αλλά αν πιάνει ποντίκια, ανεξάρτητα από το ποιος θα τα φάει τα ποντίκια αυτά.
Αντίθετα, προοδευτική είναι κατά τη γνώμη μου μια αντίληψη που θέτει κριτήρια αξιακού ή ηθικού χαρακτήρα…»
Ποιος είναι ο συγγραφέας; Για να λυθούν πολλές απορίες λοιπόν ο τίτλος του βιβλίου είναι «Δύο λέξεις, Αριστερά-Δεξιά στην εποχή μας;» του Ευάγγελου Βενιζέλου…
Κλείνοντας θα μεταφέρω ένα κομμάτι από ένα ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασα πρόσφατα:
«Οι έννοιες συνεπώς που κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο σχηματίζουν το πεδίο πάνω στο οποίο διεξάγεται μια διαρκής και πάντα ενδιαφέρουσα ιδεολογική σύγκρουση, μια σύγκρουση για το ποιες αντιλήψεις επικρατούν, ποιες αντιλήψεις καθίστανται σχεδόν αυτονόητες για κάθε χρονική περίοδο, αποκτώντας έτσι το πλεονέκτημα της ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας, με την πολιτολογική και πολιτειολογική έννοια του όρου.
Η πιο συντηρητική πάντως εκδοχή για τα ζητήματα αυτά είναι αυτή που προσπαθεί να αποβάλλει κάθε στοιχείο αξιακού ή ηθικού χαρακτήρα. Αυτή που προβάλλει το δόγμα πως σημασία δεν έχει αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη αλλά αν πιάνει ποντίκια, ανεξάρτητα από το ποιος θα τα φάει τα ποντίκια αυτά.
Αντίθετα, προοδευτική είναι κατά τη γνώμη μου μια αντίληψη που θέτει κριτήρια αξιακού ή ηθικού χαρακτήρα…»
Ποιος είναι ο συγγραφέας; Για να λυθούν πολλές απορίες λοιπόν ο τίτλος του βιβλίου είναι «Δύο λέξεις, Αριστερά-Δεξιά στην εποχή μας;» του Ευάγγελου Βενιζέλου…
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης