Πως θα ενεργοποιήσουμε τους Νέους

Συνεχίζοντας την προηγούμενη συζήτηση, σχετικά με την επικοινωνία, πρέπει να πούμε ότι, αν κερδίσουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον των νέων, αν καταφέρουμε να τους μιλήσουμε για κάτι που τους αφορά, τότε έχουμε κάνει ένα σπουδαίο βήμα.
Το επόμενο βήμα είναι να τους πείσουμε. Ότι θέλουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε την κοινωνική συμμαχία που θα αλλάξει την Ελλάδα.
Τη συμμαχία των δημιουργών και των αδυνάτων.
Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνει αυτό:
Δημιουργός είναι ο πολίτης που ανήκει στο δυναμικό τμήμα της κοινωνίας, αυτός που εργάζεται, παράγει, δημιουργεί, ή παρέχει υπηρεσίες. Αυτός που είτε λόγω δυνατότητας, είτε λόγω συγκυρίας, είτε λόγω σκληρής προσπάθειας μορφώθηκε, και απέκτησε επαγγελματικές και κοινωνικές δεξιότητες.
Ένας «δημιουργός» μπορεί να είναι:
 Επαγγελματικά ενεργός, σε μια δραστηριότητα συναφή με τις γνώσεις και τις δεξιότητες του (εργαζόμενος στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα, εκπαιδευτικός, βιοτέχνης, επιχειρηματίας, καλλιτέχνης, διανοούμενος κλπ)
 Να ασκεί επάγγελμα μη συναφές με τις γνώσεις και τις δυνατότητες του, πιθανόν λόγω μεγάλης ανεργίας στον κλάδο, λόγω υπάρχουσας οικογενειακής επιχειρηματικής δραστηριότητας, κλπ
 Να απασχολείται μόνο ευκαιριακά με το αντικείμενο της ειδικότητας του.
 Να είναι Άνεργος (νέος άνεργος, ή μεγάλης ηλικίας, που βρέθηκε εκτός εργασίας, λόγω αλλαγών στο εργασιακό καθεστώς στο τελευταίο του φορέα απασχόλησης)
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, εκτός από την πρώτη, η κοινωνία υφίσταται μια διαφυγή, μια απώλεια δημιουργικού δυναμικού, δεδομένου ότι κάποια μέλη της δε χρησιμοποιούν τις δυνατότητες και τις γνώσεις τους για παραγωγικούς σκοπούς. Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργεί και επιπλέον δυσάρεστες παρενέργειες σε κοινωνικό επίπεδο, δεδομένου ότι τα συγκεκριμένα μέλη της κοινωνίας ενδέχεται να αισθάνονται ότι δεν πέτυχαν τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς τους στόχους.
Αδύνατος είναι ο πολίτης που αντιμετωπίζει σοβαρά και συχνά ανυπέρβλητα εμπόδια, προκειμένου να επιτύχει την κοινωνική και επαγγελματική του ένταξη, και να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές, κοινωνικά αποδεκτό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο διαβίωσης.
Σε μια τέτοια κατάσταση αδυναμίας, μπορεί να βρεθεί κάποιος προσωρινά, ή μακροχρόνια.
Οι μακροχρόνια άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι οι μικροεπαγγελματίες και οι κάτοικοι απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών, αποτελούν μια από τις ομάδες αδύνατων πολιτών, που μερικώς μόνο καλύπτουν τις ανάγκες τους για αξιοπρεπή διαβίωση. Η ομάδα αυτή αντιμετωπίζει προβλήματα ελλείμματος δεξιοτήτων (άνεργοι, μικροεπαγγελματίες), προβλήματα κινητικότητας, καθώς και αδυναμία συμμετοχής στις κοινωνικές παροχές (κάτοικοι ορεινών και νησιωτικών περιοχών, συνταξιούχοι).
Μια άλλη ομάδα με σοβαρότερα προβλήματα, η οποία μάλιστα υφίσταται επιπλέον ισχυρό κοινωνικό αποκλεισμό, είναι τα άτομα με αναπηρίες, οι μετανάστες, οι πρόσφατα αποφυλακισμένοι, οι πρώην χρήστες ναρκωτικών και όσοι πάσχουν από χρόνια νοσήματα.
Η κοινωνική συμμαχία δημιουργών και των αδυνάτων λοιπόν, πρέπει:
 Να στηρίξει, να αναδείξει και να αξιοποιήσει τον ανενεργό δυναμισμό των δημιουργών, όπως τους περιγράφουμε παραπάνω, προς όφελος των πιο αδύνατων κοινωνικών ομάδων.
 Να δημιουργήσει μηχανισμούς αναδιανομής του πλούτου υπέρ των αδυνάτων.
 Να εφαρμόσει συστηματικές πολιτικές και δράσεις υπέρβασης των αποκλεισμών.
 Να καταργήσει κάθε εμπόδιο στην κοινωνική κινητικότητα.
Και, για του λόγου το αληθές, παραθέτω μια πρόταση εφαρμογής της Κοινωνικής Συμμαχίας, που στηρίζεται σε επιτυχημένη πρακτική που εφαρμόστηκε στη Γαλλία πριν από 10 περίπου χρόνια.
Η πρόταση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί ως εξής:
1. Ίδρυση ενός μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού, ή Κοινωνικής Επιχείρησης, ή μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, με σκοπό την αντιμετώπιση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που στη συνέχεια θα αποκαλείται ΜΚΟ. Στον φορέα αυτό πρέπει να συμμετέχει και ένας συλλογικός φορέας που να εκπροσωπεί την Τυπική Επαγγελματική κατάρτιση (ΙΕΚ).
2. Ο ΜΚΟ συνάπτει συμβάσεις συνεργασίας με επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους και τομέα δραστηριότητας (μεταποιητικές, εμπορικές κλπ) σε όλη την Ελλάδα.
3. Οι συμβάσεις αυτές προβλέπουν τη δημιουργία 2 θέσεων εργασίας σε κάθε επιχείρηση, σε αντικείμενα που ορίζουν οι επιχειρήσεις, τις οποίες μπορούν να καλύψουν άτομα που ανήκουν σε ειδικές κοινωνικές ομάδες (άτομα με αναπηρίες, μετανάστες, μακροχρόνια άνεργοι, πρώην χρήστες ναρκωτικών, αποφυλακισμένοι, οροθετικοί κλπ).
4. Ο ΜΚΟ απασχολεί μελετητές, οικονομολόγους, ψυχολόγους και ειδικούς σε θέματα ανθρώπινων πόρων, οι οποίοι περιγράφουν και αναλύουν κάθε θέση εργασίας, ανάλογα με το αντικείμενο και τις ανάγκες της επιχείρησης, αλλά και με τις ιδιαιτερότητες των ατόμων που ανήκουν σε ειδικές κοινωνικές ομάδες.
5. Στη συνέχεια ο ΜΚΟ προβαίνει σε αναζήτηση – πρόσκληση ατόμων από συγκεκριμένες ειδικές ομάδες, τα οποία, αφού εκπαιδευτούν, θα καλύψουν τις συγκριμένες θέσεις εργασίας, υπό τη αιγίδα και με την υποστήριξη του ΜΚΟ. Στην αναζήτηση των ατόμων – ωφελουμένων, ο ΜΚΟ μπορεί να απευθυνεται και σε υπάρχοντες αρμόδιους φορείς (ΟΑΕΔ, Υπουργείο Εργασίας) ή οργανώσεις (κέντρα υποδοχής μεταναστών, κέντρα αποκατάστασης κλπ).
6. Η επαγγελματική κατάρτιση των υποψήφιων να καλύψουν τις νέες «ειδικές» θέσεις εργασίας γίνεται στο κατάλληλο ΙΕΚ, ιδιωτικό ή δημόσιο, που διαθέτει πιστοποιημένο προγραμμα σπουδών στη συγκεκριμένη ειδικότητα. Η εκπαίδευση δεν γίνεται ομαδικά, αλλά ατομικά. Κάθε άτομο εντάσσεται σε τμήμα επαγγελματικής κατάρτισης, ανάλογα με τη θέση που πρόκειται να καλύψει.
7. Οι συμβεβλημένες επιχειρήσεις δεσμεύονται να απασχολήσουν τα επιλεγέντα άτομα, στις νέες θέσεις που έχουν δημιουργηθεί. Για ένα χρονικό διάστημα περίπου έξι μηνών, ο νέος εργαζόμενος δέχεται ατομική συμβουλευτική υποστήριξη από ένα σύμβουλο του ΜΚΟ, με σκοπό την εμψύχωση και την επίλυση τυχόν προβλημάτων.
8. Οι επιχειρήσεις δεσμεύονται να κρατήσουν τον εργαζόμενο για δύο τουλάχιστον χρόνια. Αν ο εργαζόμενος αποχωρήσει για δικό του λόγο, οι επιχειρήσεις δεν καταργούν τη θέση εργασίας, αλλά την καλύπτουν με νέο άτομο από ειδική κοινωνική ομάδα, σε συνεργασία πάλι με τον ΜΚΟ.
Ο ΜΚΟ καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα με επιχορήγηση.
Οι εργαζόμενοι και τα στελέχη του είναι εθελοντές, ή συμβολικά αμειβόμενοι.
Οι επιχειρήσεις επιχορηγούνται μερικώς για τις ειδικές θέσεις εργασίας.
Στο παράδειγμα μας, στην πρωτοβουλία αυτή για Κοινωνική Συμμαχία:
 δημιουργοί είναι οι επιχειρήσεις, οι επιστήμονες και οι σύμβουλοι διαφόρων ειδικοτήτων
 αδύνατοι είναι τα άτομα ειδικών κοινωνικών ομάδων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ανεργίας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Το αποτέλεσμα είναι:
 Νέες θέσεις εργασίας για άτομα ειδικών κοινωνικών ομάδων
 Αξιοποίηση παραγωγικού επιστημονικού δυναμικού
 Αντιμετώπιση της ανεργίας των αποφοίτων Κοινωνικών Επιστημών
 Αντιμετώπιση της ανεργίας ειδικών κοινωνικών ομάδων
 Μείωση των φαινομένων αποκλεισμού και κοινωνικού ρατσισμού.

Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 2007
Δήμητρα Σαράντου

Αγαπητή Δήμητρα,

Εξαιρετικό το κείμενό σου και δίνει σαφείς απαντήσεις στο μεγαλύτερο μέρως των ερωτημάτων της Νέας Γενιάς.

Ν. Περάκης