Οικονομία και Κοινωνική Διακαιοσύνη

Στην εποχή που η οικονομία μας , όχι μόνον επηρεάζεται από το διεθνές οικονομικό και πολιτικό σύστημα , αλλά εντάσσεται σε αυτό , έχουμε υποχρέωση να παρευρεθούμε με θέσεις και αρχές που κατακτήθηκαν μέσα στο σύστημα της μικτής οικονομίας και θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα κράτος-προστάτης που να διασφαλίζει στους πολίτες του ,μαζί με την οικονομική ευημερία ,την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Η παντοδυναμία της αγοράς η οποία σήμερα είναι πιεστική , για να μην είναι αύριο καταλυτική των θεσμών , χρειάζεται ένα κράτος-προστάτη, ένα κράτος -ρυθμιστή των όρων της οικονομικοπολιτικής ατζέντας ,ένα κράτος -ελεγκτή των διαδικασιών και των μεθόδων που διέρχεται η αγορά .Προαπαιτούμενο για τις ανωτέρω λειτουργίες του κράτους , απαιτείται πολιτική δύναμη που να είναι γνήσια έκφραση του λαού.

Σε ένα σύστημα στοιχειώδους ισορροπίας , απέναντι στις δυνάμεις της αγοράς , αντιρρέπουν ανίσχυρες κοινωνικές ομάδες όπως οι μικρομεσαίοι,οι εργάτες,οι αγρότες,οι ημιαπασχολούμενοι,η γενιά των stage,οι νέοι των 600 ευρώ και οι άνεργοι.Η
Η σημερινή πολιτική πρόταση ,είναι πρόταση φιλελεύθερης οικονομίας που δεν απαντάει στις προσδοκίες των πολιτών που θέλουν προοδευτική πολιτική η οποία να ικανοποιεί τις ανάγκες τους.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έγιναν αρκετά βήματα για την σταθεροποίηση της οικονομίας , τα βήματα όμως αυτά δεν έλαβαν ποτέ υπόψιν τους , τους κανόνες της κοινωνικής δικαιοσύνης.Η πολιτική που ακολουθείται και η οποία είνιαι ένα συνοθύλευμα πολλών οικονομικών συνταγών μπορεί να επιτύχει βραχυπρόθεσμα κάποιες τεχνητές ισορροπίες αλλά αυτές πολύ εύκολα μπορούν να ανατραπούν,γιατί οι οποιεσδήποτε βελτιώσεις δεν είναι βελτιώσεις των δύο κρίσιμων μεγεθών της οικονομίας και τα οποία είναι η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός.
Η δημοσιονομική πολιτική ασκείται σε βάρος των εισοδημάτων που προέρχονται από την εργασία και συνεχώς υπέρ των οφελών του κεφαλαίου.Το φορολογικό σύστημα λειτουργεί αναποτελεσματικά αναδιανέμοντας τον πλούρο υπέρ του Μεγάλου Κεφαλαίου.Χαρακτηριστικά ,η σχέση έμμεσων και άμεσων φόρων παραμένει προκλητικά δυσανάλογη και το ποσοστό των άμεσων φόρων επί του ΑΕΠ παραμένει στο μισό του κοινοτικού Μ.Ο ( μέσου όρου).Οι προσπάθειες ανάπτυξης έχουν πραγματικά μεταλλάξει τους επενδυτές σε επιχορηγούμενους πιστωτές του κράτους , ενώ οι υποδομές και οι αναγκαίες διαρθρωτικές τομές παραμένουν μόνο κατ΄επίφασιν εκσυγχρονιστικές.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο και με αυτό το κράμα πολιτικής αναπαράγεται ο φαύλος κύκλος μιας οικονομικής πορείας που οδηγεί άμεσα σε αναπαραγωγή κρίσεων και ανισορροπιών ,σε συνεχείς θυσίες χωρίς προοπτική , σε ανεργία και σε κοινωνικούς αποκλεισμούς των δυνάμεων της εργασίας.
Για να υπάρξει οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη αλλά και κοινωνική συνοχή απαιτείται μιά άλλη οικονομική πολιτική που να λαμβάνει υπόψη της την αγορά εργασίας και να διέρχεται νέων κανόνων δημοσιονομικής πολιτικής.Η μείωση του χρόνου εργασίας , η προάσπιση των κοινωνικών δικαίωμάτων ,η συμμετοχή των εργαζομένων στην διοίκηση και στα κέρδη των επιχειρήσεων , η εισαγωγή ενιαίου πλαισίου φορολογικής πολιτικής με φόρους όπως .. φόροι επί των χρηματικών ροών , οι φόροι περιβάλλοντος , θα έπρεπε να είναι άμεσα θέματα πολιτικής επεξεργασίας.
Οικονομική αποτελεσματικότητα χωρίς κοινωνική πρόοδο και ευημερία δεν οδηγεί σε βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή.
Άμεση προτεραιότητα η εξασφάλιση ενός ελάχιστου εγγυημένου οικογενειακού μισθού.
Πρέπει να προασπισθεί το κράτος πρόνοιας απέναντι στις μονεταριστικές πολιτικές και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις που "ξεχνούν" ότι μέσα από αυτό το μοντέλο αύξησαν τα ποσοστά των κερδών τους , συσσωρεύοντας πλούτο πολλαπλάσιο εκείνου που είχαν πριν από την έναρξη εφαρμογής των μεταπολεμικών πολιτικών πρόνοιας στις δυτικοευρωπαικές κοινωνίες.
Είναι ανάγκη μέσα από κοινωνική δράση , να τονιστεί σε όσους λεηλατούν τον πλούτο, ότι δεν μπορεί να γίνει πλέον ανεκτή η ασύδοτη λειτουργία των μηχανισμών της αγοράς χωρίς δημοκρατικό έλεγχο.Επίσης πρέπει να τονιστεί , ότι δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω συρρίκνωση των δημοσίων επιχειρήσεων , όταν αυτές λειτουργούν αποτελεσματικά και στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και παρέχουν παραγματικά αξιόλογες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι σαφές ότι η παγκοσμιοποίηση των χρηματιστιριακών αγορών , του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων , που προήλθαν από την επικράτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών αλλά και από τα μεγέθη μιας ανεξέλεγκτης τεχνολογίας , επιδιώκουν συνεχώς την μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου , κατεδαφίζοντας ταυτόχρονα τις κοινωνικές κατακτήσεις του κράτους μικτής οικονομίας.
Η αχαλίνωτη βουλιμία που ισοπεδώνει κοινωνικά δικαιώματα , είναι άμεση ανάγκη να ανακοπεί.Ο κόσμος που συνεχώς αλλάζει , μια οικονομία μονομερώς αναπτυσσόμενη που συνεχώς απογειώνεται δεν μπορεί πλέον να βαρύνει το κοινωνικό κεκτημένο.
Ο κοινωνικός ιστός πρέπει να τελεί υπό μόνιμη προστασία.
Εγγυητής είναι το κοινωνικό κράτος και σε κάθε περίπτωση η μονομερής οικονομική ανάπτυξη θα συσσωρεύει πλούτο πάνω στον πλούτο ,πολλές φορές ανώφελο και παράλληλα θα διευρύνει την κοινωνία της αθλιότητας.
Στο κοινωνικό κράτος , η κοινωνική πολιτική είναι σταθερό οικονομικό μέγεθος το οποίο ούτε συρρικνώνεται ούτε φαλκιδεύεται.
Το σύγχρονο κοινωνικό κράτος και έχει και λειτουργεί με νου και καρδιά.Με τον νου του προωθεί την οικονομικά ανάπτυξη και την αύξηση του εθνικού εισοδήματος και με την καρδιά του προωθεί την δίκαιη διανομή του.
Η κοινωνική διακαιοσύνη πρέπει να γίνεται όλο και περισσότερο πράξη μέρα με την μέρα , να εξισορροπεί τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες , μετατοπίζοντας εθνικό πλούτο από τις οικονομικά ισχυρές τάξεις στις οικονομικά σθενέστερες.Η πρόνοια , η κοινωνική ασφάλιση, το ελάχιστα εγγυημένο εισόδημα πρέπει να είνια οι χειροπιαστές μορφές αυτής εξισορρόπησης.
Η δημοκρατική προοπτική να προχωρήσει ο τόπος σε μορφές δικαιότερης οργάνωσης της κοινωνίας μας , σε μορφές αμεσότερης δημοκρατίας , με ευρύτερη συμμετοχή σε όργανα και φορείς ,με πεμπτουσία την ελευθερία και τον πλουραλισμό πρέπει να είναι ο Κορυφαίος Πολιτικός Στόχος του ΠΑΣΟΚ.
Η κοινωνία μας σήμερα είναι σταθερά προσανατολισμένη στην προοπτική και στο πρόγραμμα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ , για περισσότερη δημοκρατία για περισσότερα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά διακιώματα.
Οι λογικές των διαχειριστών του συστήματος ωραιοποιούν τις εικόνες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας , οδηγούν σε αποδυνάμωση τον οικονομικό ρόλο του κράτους - προστάτη , υποβαθμίζουν την εργασία ως παράγοντα της οικονομικής διαδικασίας και συναινούν στην συρ΄ρίκνωση του κοινωνικού κράτους μέσα από την αποδοχή των εκσυγχρονιστικών τους προτύπων ως νομοτελειακών δεδομένων...
Η φωνή μας πρέπει να ακουστεί ... Λέμε όχι στην δικτατορία της αγοράς ...λέμε όχι στην αυτοκρατορία της τεχνολογίας ...λέμε όχι στην ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δυνάμεων της εργασίας.
Αναγνωρίζουμε την ελεύθερη αγορά αλλά προασπιζόμαστε τις κοινωνικές κατακτήσεις.Προασπίζουμε το φυσικό περιβάλλον και την πολιτισμική διαφορετικότητά μας.Αυτό που πρέπει κατα την άποψή μου να γίνει από το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ , είναι να εργαστεί προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των εθνικών και πολυεθνικών φορέων ώστε να επιβεβαιωθεί ο κυρίαρχος ρόλος του πολιτισμικού ελέγχου πάνω στην οικονομική δύναμη για να διασφαλίζεται ο πολίτης σαν άνθρωπος και όχι σαν αριθμός ενός συστήματος , δηλαδή σαν καταναλωτής.
Η ανεξέλεγκτη οικονομική δύναμη έχει οδηγήσει στην πλήρη κυριαρχία του οικονομικού πάνω στο κοινωνικό , του αυταρχικού πάνω στο δημοκρατικό και του ατομικού πάνω στο συλλογικό.
Η υλοποίηση αυτών των στόχων της οικονομικής δύναμης είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την δημοκρατία και τους θεσμούς.Για την απόκρουση αυτού του κινδύνου κάθε προσωπική φιλοδοξία π΄ρέπει να υποχωρεί.Η φιλοδοξία για την προάσπιση των λαικών συμφερόντων προηγείται... γιατί είνια η φιλοδοξία κάθε έλληνα και ευρωπαίου πολίτη.
Η ανάγκη συσπείρωσης όλων των λαικών δυνάμεων κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού είναι σήμερα η υπέρτατη ανάγκη... το αύριο είναι εδώ και τα περιθώρια στένεψαν .

Φιλικά

Μαίρη