ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ

Παγκοσμιοποίηση - ένας όρος επιβλητικός και βαρύς, όσο και οι αξιώσεις που έχει η κοινωνία από τη νέα γενιά.
Οι αλλαγές που συντελούνται σήμερα στην κοινωνία είναι ραγδαίες και τεράστιες. Η ερώτηση όμως παραμένει η ίδια: Προς ποια κατεύθυνση, θετική ή όχι?
Η δική μας αλήθεια βρίσκεται ακριβώς στη μέση δυο αντιδιαμετρικών πόλων σκέψης και ύπαρξης, που προέρχονται από την ίδια πηγή.
Ο ένας πόλος είναι η παγκοσμιοποίηση με την αρνητική έννοια του όρου. Τεχνητή και ηθελημένη επιβολή πορείας και στάσης ζωής στη οποία κάποιοι μας ωθούν όσον αφορά στην καθημερινότητα, στην εργασία, στην στέγαση, στην παιδεία και γενικά σε όλο το φάσμα της ζωής και σκέψης - ακόμα και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Είναι ξεκάθαρο, είναι Ηλίου φαεινότερο, ότι πρόκειται απλά και μόνο για μια επιβολή των μεγάλων συμφερόντων. Είναι ολοφάνερη η προσπάθεια κάποιων (των περισσοτέρων εχόντων την εξουσία - κάθε είδους εξουσία) να ωθήσουν τις μάζες σε συρρίκνωση της ευρύτητας σκέψης, των δικαιωμάτων, της ελευθερίας, των αποδοχών και γενικότερα της ποιότητας ζωής και ευημερίας, "πουλώντας" μας ένα μοντέλο ύπαρξης και ζωής που φαντάζει ως "αναγκαίο", "επιτακτικό", "σύγχρονο" και ένα σωρό άλλες κενές λέξεις και έννοιες που έχουν επιστρατευτεί για το σκοπό αυτό. Θεωρούμε απαράδεκτο λοιπόν το να διδάσκουμε τη νέα γενιά ότι είναι επιτακτική ανάγκη το ακριβό αυτοκίνητο ως μέσο αυτοπροβολής, τα 3 κινητά τηλέφωνα - και η αλόγιστη χρήση τους - ως "επιταγή της εποχής μας" όπως και η 3η πιστωτική κάρτα ή το "διακοποδάνειο" για να εντυπωσιάσουμε (και να χρεωθούμε μέχρι το λαιμό ώστε να μας ελέγχουν αποτελεσματικότερα). Και εδώ πρέπει - και οφείλουμε - να αντισταθούμε. Η προβατοποίηση και η ομογενοποίηση συνειδήσεων μέσω της προβολής προτύπων κυρίως από την τηλεόραση είναι στο στόχαστρό μας και θα κάνουμε ότι περνάει από τις δυνάμεις μας και για να αποτρέψουμε τη διαμόρφωση κοιμισμένων συνειδήσεων.
Ο αντιδιαμετρικά αντίθετος πόλος είναι η παγκοσμιοποίηση με τη θετική έννοια του όρου: διεύρυνση των οριζόντων σκέψης και αντίληψης, κατακόρυφη αύξηση τεχνολογίας και γνώσης, αυτοματοποίηση προς όφελος του ανθρώπου (γεωργία, κτηνοτροφία, βιομηχανία, περιβάλλον), "σύγχρονος" τρόπος αστικής και μη διαβίωσης, αυξημένες δυνατότητες μετακίνησης και διακίνησης αγαθών και ιδεών, αλλά κυρίως η ταχεία, εύκολη και σε τεράστια κλίμακα μετάδοση γνώσης, πολιτισμού και ιδεών. Αυτός ο πόλος μας καλεί το ίδιο δυνατά να του δώσουμε την πρέπουσα προσοχή και ενέργεια: Σύγχρονη και ισχυρή παιδεία, καθαρές, σύγχρονες και βιώσιμες πόλεις, νέες ιδέες και αντιλήψεις όσον αφορά στη ζωή, τη θρησκεία, την ιστορία και την ερμηνεία της, αξιοποίηση των τεχνολογικών εξελίξεων στο περιβάλλον, στην υγεία, στην δημόσια διοίκηση, στην καθημερινή ζωή και εργασία.

Η νέα γενιά θα έχει τη στήριξή μας: θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται ότι η προσωπική αξία είναι υπεράνω κάθε στενά υλιστικής προσέγγισης και σύγκρισης - όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο μέσω του διαφημιστικού καταιγισμού. Θα έχει άψογη, κορυφαία και ευρύτατη μόρφωση – και όχι αποκλειστικά προσανατολισμένη στις υποτιθέμενες επιταγές της κοινωνίας για εξειδίκευση. Θα αντιλαμβάνεται το φυσικό περιβάλλον σαν ένα από τα ύστατα αγαθά και θα το διαφυλάσσει με κάθε μέσο. Θα αναγνωρίζει την αξία και τα δικαιώματα του ανθρώπου – του κάθε ανθρώπου από κάθε φυλή και με τις όποιες ιδέες και αντιλήψεις αυτός πρεσβεύει. Θα αντιλαμβάνεται την τεράστια αξία του ως άτομο και τον πολύ σημαντικό ρόλο του μέσα στην κοινωνία. Ένα ρόλο που μόνο ο ίδιος ή ίδια μπορεί να παίξει, καθιστώντας τον έτσι μοναδικό και αναντικατάστατο και απαλλάσσοντάς τον από την αγωνία της σύγκρισης και της ανασφάλειας.
Και εμείς θα δώσουμε τον αγώνα μας για να βοηθήσουμε στην διαμόρφωση της συνειδητότητας της νέας γενιάς προς αυτή την κατεύθυνση και να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα – αλλά και Ευρώπη και Γη. Γιατί όλα είναι εφικτά όταν πλέον οι καιροί είναι ώριμοι. Και μεις πιστεύουμε – είμαστε απόλυτα βέβαιοι – ότι είναι.
Η νέα γενιά θα έχει μια νοοτροπία που θα βασίζεται στην αναγνώριση και ανάπτυξη της προσωπικής αξίας του ατόμου και την προβολή της με ηθικό, γνήσιο και ωφέλιμο τρόπο για τον ίδιο και το κοινωνικό σύνολο.
Ας αποτελέσει πια παρελθόν η αγωνία της καταξίωσης και η επιδίωξή της μέσα από παράδοξα ή και ανήθικα μέσα. Ας αποτελέσει πια παρελθόν η μάχη του ατόμου με την κοινωνία για να «αποδείξει» τον εαυτό του και την ιδιαιτερότητά του, και ας του προσφερθεί απλόχερα αυτή η δυνατότητα. Ας βοηθήσουμε το άτομο να προοδεύσει σε προσωπικό επίπεδο και ας επικροτήσουμε την προσπάθειά του στηρίζοντάς το με κάθε υγιή τρόπο. Έτσι μόνο ο κάθε πολίτης – άνθρωπος θα μας φωτίσει με την ιδιαιτερότητά του και θα συμβάλλει στο χτίσιμο μιας κοινωνίας για τον άνθρωπο και ανθρώπων για την κοινωνία.
Και όλα τα παραπάνω έχουν μόνο μια λύση, μια απάντηση, σε προσωπικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, χτυπώντας στη ρίζα το πρόβλημα, μόνο μια οδό:
Αυτή της σωστής παιδείας.

Είναι σημαντική, το πιο σημαντική από όλες, η θεματική ενότητα "Νέα Γενιά". Ίσως, γιατί κάποτε υπήρξαμε κι εμείς "Νέα Γενιά", ίσως γιατί το να αναφέρουμε αυτό τον όρο μας κάνει προοδευτικούς και περισσότερο αριστερούς.
Όμως, ποιος από εμάς σκέφτηκε σοβαρά για τη "Νέα Γενιά"; Μήπως εμείς, η γενιά της Μεταπολίτευσης, που κυκλοφορούμε με 2 κινητά και jeep στους γεμάτους αυτοκίνητα δρόμους της Αθήνας; Εμείς, που όντας πλέον σε θέσεις, έχουμε καταφέρει να καταστρέψουμε κάθε πόλη της περιφέρειας, μετατρέποντάς τις σε μικρές Αθήνες; Εμείς που ακολουθήσαμε τη γενιά του Πολυτεχνείου και καταφέραμε να κάνουμε μουσείο ακόμη και το πιο σύγχρονο κομμάτι της ιστορίας μας; Εμείς, που παλεύομυε με νύχια και με δόντια να αναδειχτούμε, λησμονώντας φιλίες χρόνων, συντρόφους από τα παλία; Που τηλεφωνούμε στο φίλο μας, μόνο και μόνο για να μας εξυπηρετήσει σε κάποιο ρουσφέτι μας;
Ποιο πρότυπα πλάθουμε με τις συμπεριφορές μας για τους νεολαίους που έρχονται; Ποιες θέσεις θα τους κληροδοτήσουμε;
Συμφωνώ απόλυτα με τον συντάκτη του άρθρου. Θα πρόσθετα πως στο νέο κόσμο οφείλουμε να παραδώσουμε τουλαχιστον αυτά που παραλάβαμε. Έχουμε την ηθική υποχρέωση να διδάξουμε τη νεολέια,να μην γίνει σαν εμάς. Δεν είμαστε οικολόγοι, δεν είμαστε ανθρωπιστές, δεν είμαστε φιλότεχνοι, δεν είμαστε ιδεολόγοι. Συμβιβασμένοι στην καθημερινότητά μας, να στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικά σχολεία, να τα φορτώνουμε ένα πλήθος άσχετων γνώσεων και να μην τους μαθαίνουμε να γράφουν Έκθεση, να μην τους διδάσκουμε ιστορία, να μην τους δείχνουμε το δρόμο των αριθμών και τη μελωδία τους. Να θέλουμε να γίνουν όπως εμείς, μέσα από Φροντιστήρια, που έχουν αντικαταστήσει το επίσημο σχολείο. Δεν επιδιώκουμε για τη νέα γενιά το καλύτερο. Προσπαθούμε να τους πείσουμε λέγοντας το περίφημο "Εγώ στην ηλικία σου...."
Τώρα που όλα βρίσκονται σε ένα οριακό σημείο, η υποχρέωσή μας για μια καλύτερη Νέα Γενιά, καθίσταται επιτακτική. Οφείλουμε να τους δώσουμε άλλη κατεύθυνση στη γνώση. Να καθιερωθεί ως μάθημα στο Λύκειο η Προσωπική Ανάπτυξη, ώστε σε συνδυασμό με την υιοθέτηση ενός προγράμματος επαγγελματικού προσανατολισμου, να υπάρξει η δυνατότητα να επιλέγεται ο καταλληλότερος σε κάθε θέση.
Δύσκολα όλα αυτά, αλλά όχι ακατόρθωτα. Όταν πρόκειται για το αύριο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν πράξη, αρκεί να υπάρξει ο κατάλληλος ηγέτης. Και όλοι ξέρουμε ποιος είναι αυτός.