Διαπιστώσεις και ελπίδες για το ΠΑΣΟΚ του Μέλλοντός μας

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από πρόσφατη συμμετοχή μου σε διάλογο στο blog του Μίμη Ανδρουλάκη. Τα θέματα που θίγονται σχετίζονται με τον συγκεκριμένο διάλογο ελπίζω όμως ότι έχουν γενικότερο ενδιαφέρον.

Η «τυχερή γενιά» του ΠΑΣΟΚ απαρτίζεται κυρίως από στελέχη ηλικίας 50 – 70 ετών που μπορούν λίγο – πολύ να ταξινομηθούν σε τρεις ομάδες:

 ένας μικρός σχετικά αριθμός στελεχών έχει πολύ καλές σπουδές και αξιόλογη εμπειρία θεσμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι αυτοί που γύρισαν στην Ελλάδα επί ΠΑΣΟΚ ή κλήθηκαν από τον Ανδρέα Παπανδρέου για να αναλάβουν νευραλγικούς τομείς και κυβερνητικές θέσεις. Τα στελέχη αυτά έχουν αποδείξει την ακαδημαϊκή και πολιτική τους επάρκεια, έχουν επιδείξει αξιόλογη ικανότητα αντίληψης και ενσωμάτωσης των κοινωνικών αλλαγών και των μεταβολών στην κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνονται απόλυτα το ρόλο τους ως «στρατιώτες» του κινήματος και γνωρίζουν πότε να συστρατεύονται και πότε να αναλαμβάνουν κινδύνους.

 ένας μεγαλύτερος αριθμός στελεχών προέρχεται από τις τάξεις του παλαιού κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ (κλαδικές κλπ), έχει εργαστεί επί πολλά χρόνια με σχετική πειθαρχία και από το 1994 διεκδικεί (ή έχει πάρει) την ανταμοιβή του, που μεταφράζεται σε προβεβλημένη κυβερνητική θέση ή κομματικά αξιώματα.

 τέλος, η συντριπτικά μεγαλύτερη ομάδα στελεχών αποτελείται από «παρατρεχάμενους» κόλακες, φιλόδοξους επαρχιώτες κομματάρχες, αμόρφωτους εργατοπατέρες, συνδικαλιστές κλπ.
Αυτοί οι τελευταίοι, με την ανοχή των πρώτων και την υποστήριξη και την υποκίνηση των δεύτερων, στρέβλωσαν και καταρράκωσαν, αργά αλλά αποφασιστικά, τον προοδευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ. Απομάκρυναν τους σεμνούς αγωνιστές και τους μορφωμένους οραματιστές του κινήματος, απέτρεψαν τη συμμετοχή άξιων και καταρτισμένων στελεχών σε όργανα και θέσεις, συντήρησαν για κάποια χρόνια το ΠΑΣΟΚ ως μηχανισμό διαχείρισης της εξουσίας και πολέμησαν σθεναρά κάθε προσπάθεια ανανέωσης στο ΠΑΣΟΚ, κάθε ρεύμα νέων ιδεών, κάθε κίνηση προσέλκυσης νέων ανθρώπων με φρέσκια κουλτούρα, παιδεία και δυναμική.

Ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί με πίστη και επιμονή να απαλλάξει το ΠΑΣΟΚ από τα βάρη και τις στρεβλώσεις που προέκυψαν όλα αυτά τα χρόνια από τη δράση και την κυριαρχία κυρίως της δεύτερης και της τρίτης ομάδας στελεχών. Πιστεύω πως θα τα καταφέρει και πρέπει να δουλέψουμε όλοι για αυτό.

Οι αποκαλούμενοι βαρόνοι ανήκουν κυρίως στη δεύτερη ομάδα στελεχών, υπάρχουν όμως ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί από την τρίτη. Είναι αυτοί που έδωσαν γη και ύδωρ για την απόκτηση της βαρονίας τους και τώρα περιμένουν ανυπόμονα στη γωνία μια νέα –αναβαθμισμένη- θέση στο περιπόθητο κόμμα εξουσίας.
Είναι τόσο ανυπόμονοι, καιροσκόποι και τυχοδιώκτες, που μην αντέχοντας την αναμονή εκτός εξουσίας, στηρίζουν τον Βενιζέλο, ως τον αρχηγό που μπορεί να τους εξασφαλίσει ταχύτερη ανάκτηση των προνομίων που συνήθισαν να απολαμβάνουν.

Ο Σημίτης, ήταν απλώς ο εκφραστής των τάσεων της περιόδου 1996 – 2003 αλλά και ο εκτελεστής των πράξεων που υπαγορεύτηκαν από τις συγκυρίες και τους συσχετισμούς της εποχής του. Αυτό που ανάλαβε το έφερε σε πέρας. Παρά το ότι γενικά ανήκει στην πρώτη ομάδα στελεχών, δεν μπόρεσε να θεωρήσει τον εαυτό του «αρκετά στρατευμένο» ώστε να επωμιστεί το κόστος της φθοράς του κομματικού μηχανισμού και της αποξένωσης του ΠΑΣΟΚ από την κοινωνική του βάση.

Η νεολαία χειάζεται ΟΡΑΜΑΤΑ, θέλει να βλέπει το μέλλον με ελπίδα, θέλει να την πείσουμε ότι αγωνιζόμαστε για να έχουμε καλύτερους ανθρώπους, καλύτερο περιβάλλον, κοινωνική αλληλεγγύη, σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η νεολαία θέλει να ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ όταν μιλάει για τις συνθήκες ζωής στην πατρίδα της. Θέλει να μπορεί να ονειρευτεί, να μορφωθεί, να δημιουργήσει, να ταξιδέψει, να αποκτήσει οικογένεια. Πώς θα την κάνουμε να πιστέψει ότι αυτά είναι εφικτά αν εξακολουθήσουμε να είμαστε ένα κλειστοφοβικό κόμμα, που το μόνο που μπορεί να τεκμηριώσει είναι η ασυγκράτητη δίψα του για εξουσία?

Ο Μίμης Ανδρουλάκης ανέφερε σε σχόλιο του ότι πρέπει να πετύχουμε υψηλή απόδοση της δημόσιας δαπάνης.
Πως μπορεί να γίνει αυτό όταν επί όλων των ημερών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σήμερα, με τη ΝΔ, όλες οι θέσεις ευθύνης στο δημόσιο τομέα καταλαμβάνονται από κομματικά στελέχη, ανεξάρτητα από την τυπική τους κατάρτιση, τις διοικητικές ικανότητες, τις ικανότητες επικοινωνίας και ηγεσίας, τη δυνατότητά τους να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της δια βίου μάθησης, αλλά, κυρίως , χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι, - όπως είπε και Ν. Α. Π. – παραλαμβάνουν ένα πλοίο με ναύτες που δεν είναι δικοί τους.

Η Παραγωγικότητα είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων, μεταξύ των οποίων, εκτός των αυτονόητων (εργασία, κεφάλαιο) είναι:
1. η γνώση και η δυνατότητα κεφαλαιοποίησης της από ένα οργανισμό
2. η τεχνολογία, με την έννοια της ικανότητας ενός οργανισμού να παράγει και να μετασχηματίζει τη γνώση σε προϊόν
3. το ποσοστό εκείνο από τη γνώση που παράγεται μέσα σε ένα σύστημα, το οποίο δεν μετασχηματίζεται σε συντελεστές ή προϊόν, αλλά κεφαλαιοποιείται, για να χρησιμοποιηθεί ως συγκριτικό πλεονέκτημα του οργανισμού (total factor productivity)

Το ΠΑΣΟΚ αν θέλει να αναζητήσει και να βρει τη νέα του ταυτότητα πρέπει να κολυμπήσει πολύ βαθιά.
1. Πρέπει να εντοπίσει, να καταγράψει και να κεφαλαιοποιήσει τη γνώση που έχει αποκτηθεί στη διάρκεια της πορείας του.
2. Να χαράξει μια νέα πορεία ως σύγχρονο, προοδευτικό σοσιαλιστικό κίνημα που αναγνωρίζει και απαντά στα σημεία των καιρών: ανθρώπινα δικαιώματα, καθαρό περιβάλλον, τεχνολογία, πολυπολιτισμικότητα, ανοιχτή κοινωνία, συμμετοχή του πολίτη, κοινωνική αλληλεγγύη, εθελοντισμός, ακτιβισμός.
3. Να αναζητήσει το παλμό της νεολαίας και να απαντήσει στις προσδοκίες της
4. Να δημιουργήσει και να χρησιμοποιήσει δομές επιμόρφωσης των στελεχών του (πραγματικά και όχι για αλλότριους σκοπούς, όπως συνέβη με το Ινστιτούτο Πολιτικής Επιμόρφωσης, που υποβαθμίστηκε σε φορέα προεκλογικής δράσης από υποψήφιους).
5. Να δημιουργήσει ένα ΟΡΑΜΑ κατανοητό και αποδεκτό από ποικίλες κοινωνικές ομάδες.
6. Να πείσει την κοινωνική βάση, όχι μόνο για τις προθέσεις του, αλλά και για την ικανότητα του να κάνει το όραμα πραγματικότητα

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δήμητρα Σαράντου

Συντρόφισσα Δήμητρα,

Αποτελεί και για μένα ο Μίμης, όπως και για πολλούς θέλω να πιστεύω νέους της εποχής μας, πολιτικός μου μέντορας και καθοδηγητής.
Ο Μίμης έλεγε πάντα ένα πράγμα και ιδίως τώρα: ΄΄Γκρέμισμα του σάπιου status quo του ΠΑΣΟΚ και Αλλαγη-Αλλαγή-Αλλαγή! Δημιουργική καταστροφή!΄΄
Το νέο ΠΑΣΟΚ με μπροστάρη τον Γιώργο Παπανδρέου μπορεί να εγγυηθεί ξανά την ελπίδα και τη νέα προοπτική. Τις αγωνίες και τα όνειρα χιλιάδων νέων.
Μαζί για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ! Για ένα ΠΑΣΟΚ ανοιχτών οριζόντων!

Αγωνιστικά,
Γιάννης

Αγαπητοί Σύντροφοι,

Μοιράζομαι μαζί σας τις σκέψεις μου για την μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να συνεχίσει την ιστορική της πορεία, με σεβασμό στην ιδεολογία της τα οράματα & τους στόχους του Σοσιαλισμού όπως διατυπώθηκαν από τον ηγέτη μας ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, που θα είναι αλληλέγγυα στον δοκιμαζόμενο εργαζόμενο, τον αγρότη, τον εργάτη, τον νέο, στήριγμα σε κάθε υγιείς επιχειρηματική πρωτοβουλία.

Ο λαός χρειάζεται σήμερα όσο ποτέ ένα δυναμικό και υγείες ΠΑΣΟΚ, ένα ΠΑΣΟΚ που θα πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες και στο κοινοβούλιο και στην κοινωνία, για να αποκρουστεί η δεξιά λαίλαπα στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα αλλά και στην τσέπη του κάθε πολίτη.

Η περίοδος του Σημιτισμού -παρά τα όποια έργα έγιναν- άφησε στο πέρασμα της μια πικρή σελίδα στον κόσμο του μόχθου, αυτόν τον κόσμο-τον δικό μας κόσμο πρέπει να αγκαλιάσουμε-προτάσοντας την ιδεολογία μας, τις θέσεις και τις απόψεις, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ.

Αξίζει λοιπόν ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ να συνεχίσει το έργο του, να συνεχίσει να οδηγεί το Κίνημα μας, γιατί έχει όραμα και δεν υποτάσσει αυτό σε σκοπιμότητες.Γιατί αντιλαμβάνεται τις όποιες μεθοδεύσεις, αλλά συνεχίζει να προτάσσει τις δικές του Σοσιαλιστικές προτεραιότητες και προτάσεις.

Ο αρχηγός μας ο κος Παπανδρέου αποτελεί εγγύηση για την πορεία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, μπορεί να αφουγκραστεί τις ανησυχίες και τα κοινωνικά προβλήματα όλων μας, αλλά και να αγωνιστεί με σύγχρονό δημοκρατικό λόγο αλλά και συνεπή στάση για την επίλυση και την δικαίωση των κοινωνικών μας αγώνων.

Σεβαστές οι όποιες άλλες φωνές,αλλά δεν μπορούμε και δεν επιτρέπεται να συμβιβαστούμε με το χθες.

Όποιος έζησε από κοντά το ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία χρόνια γνωρίζει τι παίχθηκε.

ΨΗΦΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΨΗΦΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ